447 – Jest oko, co nie zdrzemnie się

1. Jest oko, co nie zdrzemnie się,
Choć zajdzie jasny dzień,
I ucho, co nie zamknie się,
Choć przyjdzie nocny cień.

2. Jest ramię co nie zmęczy się,
Gdy mi nie stanie sił,
I miłość, co nie skończy się,
Choć ziemska jest jak pył.

3. O, utrapiona duszo ma,
Już ufaj w Tego moc,
Co patrzy wciąż na drogę twą,
Przez całą ciemną noc!

4. Co skłania ucho na Twój głos,
I daje łaski Swe,
I blisko jest z pociechą swą,
Gdy ciebie gnębi złe.

5. Ach, zbliż się doń w modlitwach swych,
I Jemu zwierzaj się,
W swych drogach zawsze uznaj Go,
Bo On miłuje cię.