4 – Nie dla mnie skarby świata tego

1. Nie dla mnie skarby świata tego,
Ni piękność, sława wszystkich ziem.
Mym hasłem Imię Pana mego,
Co broni mnie przed wszelkim zlem.

Chór:
Broń, Chryste, mnie
I prowadź sam,
[: W miłości wiedź do nieba bram. :]

2. Świat, skarby, sława, piękność minie,
I zwiędnie jak podcięty kwiat.
Co człowiek stworzył wszystko zginie,
Rozwieje się z upływem lat.

3. Lecz imię Pana jak opoka,
Trwa wiecznie wśród anielskich pień.
Co skryte dla ludzkiego oka,
Błyśnie, bo przyszedł Pański dzień.

4. A chociaż ciężki los pielgrzyma,
Na ziemi, kiedy wiedzie bój.
Zwycięży on, gdy trud przetrzyma,
Nagrodę weźmie za swój znój.