358 – Ojczyzna ma w niebie, gdzie świętych jest byt

1. Ojczyzna ma w niebie, gdzie świętych jest byt,
Ojczyzna ma w niebie, tyś marzeń mych szczyt.
Mych trosk nie ukoi ni złoto, ni blask,
[: Chcę wiecznie przebywać, gdzie zdrój płynie łask. :]

2. Więc czemu się smucisz, ty mdłe serce me,
I szukasz spokoju, gdzie precz rządzi złe.
Bałwany ucisku zbliżają się już.
[: Me czółno się chwieje na fali wśród burz. :]

3. Tam nie ma boleści, ni smutku, ni łez,
W niebiańskiej światłości, ziemskiego jest kres.
A co nade wszystko raduje mój wzrok
[: Oglądam tam Pana przez ten wieczny rok. :]

4. Więc żegnaj o ziemio, bom tu jeno gość,
Ja szukam spoczynku, mozołu już dość.
Choć piękne doliny i góry są Twe,
[: Niebiańskie wyżyny to pragnienie me. :]