316 – My czuwamy, Królu, Panie!

1. My czuwamy, Królu, Panie!
Wiernie u Twych stojąc stóp,
I czekamy na zaranie,
Gdy głos Twój otworzy grób.
I już Twego słońca blaski,
Oświecają z bliska nas;
Już się zbliża czas Twej łaski,
Już Królestwa nadszedł czas.

2. Lecz choć się już kończą żniwa,
Choć już blisko chwila zła,
Stadko Twe nie odpoczywa,
Lecz do końca w pracy trwa.
I cierpliwie znosim znoje,
Jak kazałeś, Zbawco nasz,
Bo wnet przyjmiesz stadko Swoje,
I koronę chwały dasz.

3. Więc w pokorze modły ślemy,
Do niebiańskich Twoich stóp,
Wiedząc, że już nie zaśniemy,
Choć nas czeka śmierci grób.
Gdy śmierć zamknie nasze oczy,
Momentalnie zmienim się,
Bo Bóg chwałą nas otoczy;
W Boskim stanie ujrzym Cię.