312 – Po raz wtóry przyszedł Pan

1. Po raz wtóry przyszedł Pan,
I już jest pośród nas,
Aby zbawić ludzki stan.
W Królestwa błogi czas.
Tysiąclecia świta brzask.
Już znika czarnej nocy cień.
Pan udzieli zdroje łask,
Bo błysnął Jego dzień.

2. W Panu spokój, życia treść,
Miłości jasna toń,
Bo ma ludzkość z grobu wznieść,
Łaskawa Jego dłoń,
I już dzisiaj czuje świat,
Ożywczy Pańskiej prawdy wpływ.
Wpływ ten zgładzi grzechu ślad,
Z swobodnych ziemskich niw.

3. Wtedy wszyscy złącza się,
Oddadzą Zbawcy cześć.
Świat za Króla uzna Cię,
By chwałę Tobie wznieść.
Ponad światem, gdzie Twój Tron,
Twój Kościół zawsze będzie stał,
Aby wśród niebiańskich stron,
Dziedzicem być Twych chwał.