3 – Serce moje wciąż się smuci

1. Serce moje wciąż się smuci,
Bo go dręczy znój;
Lecz wnet smutek ten ukróci
Zbawca mój.

2. Pod opieką mego Pana
Łatwiej mi jest żyć;
Bo to rozkosz niesłychana
z Panem być.

3. Pan mię wiedzie poprzez życie,
Dając pokarm słów;
Abym żył tam w lepszym bycie
Z Panem znów.

4. A więc dążę w Pańskie ślady,
Poprzez znój i trud;
A bezpieczny jest od zdrady
Pański lud.

5. I trwać będę z Panem stale,
Cierpiąc marny stan;
Aż mnie przyjmie w wielkiej chwale
Zbawca Pan.