179 – W mym sercu radość wielka wre

1. W mym sercu radość wielka wre
Choć nieraz oczy płaczą.
Gdy Bóg za syna uznał mnie,
Cóż dla mnie łzy dziś znaczą.
Z weselem znoszę każdy znój,
I wszystkie me cierpienia;
Bo mnie pociesza Zbawca mój,
Pewnością odkupienia.

2. I zawsze z Panem zostać chcę,
Po nieskończone wieki,
By słodkiej wody napić się,
Z żywota czystej rzeki,
Bo Oblubieniec przyrzekł mi,
Że wody tej krynicą,
Otworzy Sam niebiańskie drzwi,
Przed Swą Oblubienicą.

3. Więc kiedy dziś już nastał czas
Królewskiej obecności,
Pan w niebo wnet zawezwie nas
Na szczęście dla ludzkości.
Bo przez Syonu wzniosły stan,
Przez Jego chwały blaski,
Popłynie wnet na ziemski łan.
Zdrój nieprzebranej łaski.