170 – Gdy chwila ucisku nad światem wciąż trwa

1. Gdy chwila ucisku
Nad światem wciąż trwa,
Społeczność z świętymi
Otuchę nam da.
Choć promień słoneczny
Za chmurą się skrył,
Obecność Jezusa
Dodaje nam sił.

Chór:
Jezu, Zbawco nasz!
Ty widzisz głąb naszych
Serc, opiekę dasz.

2. Bo miłość wzajemna
Łączy dzieci Twe,
Z nas każdy Cię słuchać
I miłować chce;
A chociaż cierpienia
Udziałem nam są,
Dostąpim Zbawienia
Przez Krew Świętą Twą.

3. Choć huczą wciąż burze,
Rozlega się grom,
Nadzieja ma w górze,
Gdzie Pański jest Dom;
Do Domu Pańskiego
Kieruję krok swój,
Pan zbawi od złego,
Bo Jezus jest mój.