166 – Pan w miłości Swojej da

1. Pan w miłości Swojej da,
Że nie zginie dusza ma;
Krwią mnie kupił Zbawca mój,
On ukoi trud i znój.
Tylko Zbawcę pragnę znać,
W Jego służbie wiernie trwać;
Jego zawsze będę czcić,
Bo w Nim tylko mogę żyć.

2. Jezus jest ucieczką mą,
Wzmacnia mnie miłością Swą,
Pragnę dążyć w Jego ślad,
Jam dla Niego umrzeć rad,
Jezus wiedzie w niebo mnie,
I miłością ku mnie tchnie,
Przez Jezusa Boga znam,
Przez Jezusa wiarę mam.

3. On mi obietnicę dał,
Że mnie przyjmie do Swych chwał.
A więc u Jezusa stóp,
Klęczeć będę aż po grób,
Będę śpiewać Jemu cześć,
Światło Prawdy Jego nieść;
A gdy przyjdzie na mnie zgon,
Pan mnie przyjmie na Swój Tron.