146 – Wnet zakończy się tęsknota

1. Wnet zakończy się tęsknota,
Wnet przeminie trud i ból,
Bo obecny Król żywota,
Miłościwy Zbawca, Król.

2. I nastanie czas ochłody;
Chrystus nam udzieli Sam,
Zdrój obfity życia wody;
Da się napić chętnie nam.

3. Znikną czarnej nocy cienie,
I wnet minie Boży gniew;
A cierpiące dziś stworzenie,
Wzniesie Panu wdzięczny śpiew.

4. A gdy Pański głos zawoła,
Na sąd wstanie wszystek lud,
Aby uznać blask Kościoła,
W zmartwychwstaniu pierwszy cud.

5. A więc ciesz się dziś, Syonie,
Bo wnet zmieni się twój stan,
I posadzi cię na Tronie,
Twój wódz wiary, Zbawca Pan.