133 – Niechaj głosi ma pieśń, jak cudowny jest kraj

1. Niechaj głosi ma pieśń, jak cudowny jest kraj,
Co Pan dał dla świętych Swych sług.
W niebie mieści się on, jeszcze lepszy niż raj;
[: Przygotował Go Sam Stwórca Bóg :].
W niebie mieści się on, jeszcze lepszy niż raj;
Przygotował Go Sam Stwórca Bóg.

2. Tam mieszkanie ma Pan i tam też przyjmie nas,
Gdy przyjdzie już nasz życia kres,
Zamieszkamy wraz z nim aż po wieczysty czas;
[: Tam nie będzie już trosk ani łez :].
Zamieszkamy wraz z nim aż po wieczysty czas;
Tam nie będzie już trosk ani łez.

3. A gdy przyjmie nas Pan i posadzi na Tron,
Będziemy tak jako i Pan, Bo uwielbi nas Bóg i przemieni nas On,
[: Na duchowy i Boski, ach, stan :].
Bo uwielbi nas Bóg i przemieni nas On,
Na duchowy i Boski, ach, stan.

4. O jak słodki to los czeka nas w kraju tym,
Gdzie błyszczy tych gwiazd jasny blask.
Będziem sądzić ten świat razem ze Zbawcą Swym,
[: Niosąc ziemi tej tysiące łask :].
Będziem sądzić ten świat razem ze Zbawcą Swym,
Niosąc ziemi tej tysiące łask.