12 – Poprzez życia ciemne burze

1. Poprzez życia ciemne burze,
Wąską ścieżką poprzez trud
Idziem, wzrok utkwiwszy w górze,
Gdzie Pan wzywa wierny lud.
I cel coraz się przybliża,
Upragniony, święty tak,
[: Idziem za sztandarem Krzyża,
Bo to Chrystusowy znak :]

2. Krzyż do Zbawcy nas prowadzi,
Nas szafarzy jego łask,
Pokarm dając dla czeladzi,
Słuszny w tysiąclecia brzask,
Sztandar ten utwierdza w mocy,
Bo choć ścieżka krótką już
[: Zapadają cienie nocy,
Ucisk jest przed nami tuż :]

3. Jednak Pan zostawił słowa,
Że, kto wierzy w Jego Krew,
Tego w łasce Pan zachowa,
Gdy się srożyć będzie gniew.
Choć śmierć weźmie nasze ciała,
Tę powłokę, ziemski pył,
[: Wejdziem tam, gdzie wieczna chwała
Kościół w Panu będzie żył :]