299 – Choć cały świat pogardza mną

1. Choć cały świat pogardza mną,
I nie chce uznać wiary mej,
Me myśli do Stóp Pana mkną,
I tam się krzepię w chwili złej.

2. Lecz w pierwszym rzędzie, bracie zważ,
Że aby przez Krzyż w niebo wejść,
Chrystusa kiedyś ujrzeć twarz,
To swój krzyż wiernie musisz nieść.

3. Bo Chrystus nam przywilej dał,
Że musim cierpieć razem z Nim,
By do Królestwa przyszłych chwał,
Przystąpić godnie z Panem swym.

4. Więc do Jezusa śpieszmy stóp,
Bo w Nim nadzieja cała tkwi,
A gdy zwycięsko wyjdziem z prób,
Pan przyjmie nas w Królestwa dni.