148 – Poranna zorza świta nam

1. Poranna zorza świta nam,
Wnet słońca ujrzym blask,
Co wchodzi hen, od nieba bram
I niesie promień łask.

2. To słońce Bóg w mądrości Swej,
Na biedny zsyła świat
I świecić będzie ziemi tej,
Łaskawie Tysiąc lat.

3. A z źródła Prawdy bije zdrój,
Od ziemskich czystszy rzek,
A woda ta ukoi znój;
Stąd żywot czerpie człek.

4. A łaska płynie z Bożych Słów,
Na Pański spływa lud;
Stąd sprawiedliwość przyjdzie znów,
Królewski zdobiąc gród.

5. A skarby obiecane,
Pan Rozdzieli dla swych sług,
Gdy się wypełni Boży plan,
Jak przepowiedział Bóg.