389a – Z tej biednej ziemi, z tej łez doliny

1. Z tej biednej ziemi, z tej łez doliny,
Tęskny się w niebo unosi dźwięk.
O Boże Święty, Panie jedyny,
Wysłuchaj kornych serc naszych jęk.
Nie chciej odrzucać modlitwy tej,
Bo Twej litości błagamy w niej.

Chór:
O Boże Święty, ucieczko nasza,
Zmiłuj się, zmiłuj i lud swój zbaw.

2. Ku Tobie oczy zalane łzami,
Z wielką ufnością zwrócone są,
Ty się zlitujesz pewnie nad nami,
Bo Ty nie gardzisz pokuty łzą,
Ku Tobie ślemy błagalny głos:
Ach odwróć od nas karania cios!

3. Od Ciebie Boże Pana naszego,
Świeci nam słodkich nadziei blask,
Ty nie odrzucisz ludu Twojego,
Tyś niezgłębionym strumieniem łask.
A naszą nędzę tak dobrze znasz.
My bardzo biedni o Panie nasz!