373 – Chwalże ma duszo, Mocarza i Króla wszechświata!

1. Chwalże ma duszo, Mocarza i Króla wszechświata!
Niech się twa prośba gorąca z dziękami przeplata.
W górę się zwróć! Harfo i lutnio zanuć,
Śpiew, który w górę ulata.

2. Chwalże ma duszo Mocarza, co wodzi cię wiecznie,
Który cię skrzydły orlemi podnosi bezpiecznie,
Który ci dał, w dobrach rozlicznych twój dział.
Dziękuj mu za to serdecznie!

3. Chwalże Mocarza, który cię cudnie ukształtował,
Zdrowiem obdarzył i drogi ci zawsze torował,
Z iluż to trwóg, Wielki, potężny cię Bóg. Dziwną swą mocą ratował!

4. Duszo, chwal Pana, który cię tak ubłogosławił,
Co się w strumieniach miłości tak dziwnie objawił,
Bracie mój, miej Boga w pamięci wciąż twej,
Byś miłość Jego rad sławił.

5. Chwalże, ma duszo, Mocarza twych modłów pragnieniem!
Chwalże Go wszystko, co żyje, Abrama nasienie!
On laski swe, w serce nalewa ci mdłe.
Chwal Go na wieki twym śpiewem!