301 – Choć burze nam grożą, straszny jest wróg

1. Choć burze nam grożą, straszny jest wróg,
Ufamy w moc Bożą, pomoc da Bóg.
Choć świat nas poniża, wyszydza nasz stan.
Idziem drogą krzyża, bo z nami jest Pan.

2. Nie chcemy łask świata, bo grzeszny on.
Nas czeka zapłata, nie z ziemskich stron.
Za nasze cierpienia, za troski i ból,
Udzieli zbawienia sprawiedliwy Król.

3. I w każdej potrzebie lud modły swe śle,
Panu, co w niebie Królestwo ma swe,
I usty wiernymi głosi każdy z nas,
Królestwa na ziemi nadchodzi już czas.

4. A gdy w śmierci tchnieniu, zgon ześle Pan,
To Bóg w oka mgnieniu odmieni nasz stan.
W zwycięstwa koronie wejdziem w nieba próg,
Do siebie nas przyjmie dobrotliwy Bóg.