342 – O pielgrzymie, dokąd śpieszysz

1. O pielgrzymie, dokąd śpieszysz
Z laską w ręku? dokąd mów!
Do lepszego idę kraju
Według mego Króla słów.
Przez doliny, pola, góry,
[: Przez pustynie i przez bory :]
Dążę do ojczystych stron.

2. Cóż ci dadzą w tej Ojczyźnie,
Że tak wesół śpieszysz tam?
Wielką sławę i zbawienie
Tam mi poda Zbawca Pan.
Tam strumienie życia płyną,
[: Róże saronowe słyną, :]
Bo to wiecznej wiosny kraj.

3. Czy nie boisz się samotny,
Pielgrzymując sobie tam?
Nie, bo na około siebie
Straż anielską ciągle mam.
Jezus staje przy mym boku,
[: Strzeże mię na każdym kroku :]
W drodze do ojczyzny mej.

4. O pielgrzymie, weź mnie z sobą,
Bym i ja ten ujrzał kraj,
Witaj! Witaj! w naszym gronie,
Oto dłoń ma, swoją daj!
Razem pielgrzymujmy w wierze!
[: Nikt nam skarbu nie zabierze :]
Blisko upragniony raj.